W
Wykonania zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta
Zgodnie z art. 192 § 1 Kodeksu karnego: „Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.
Powyższa regulacja prawna nie określa w sposób precyzyjny podmiotu – sprawcy przestępstwa wykonania zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta. Ustawodawca wskazuje podmiot jedynie poprzez użycie zaimka „kto”.
Przedstawiciele doktryny mają różne poglądy w kwestii charakteru przestępstwa stypizowanego w art. 192 § 1 Kodeksu karnego. Stanowiska te można podzielić na dwie kategorie, które przypisują przedmiotowemu przestępstwu:
- charakter powszechny – zwolennicy takiej klasyfikacji omawianego czynu zabronionego wskazują, że podmiotem przestępstwa określonego w art. 192 § 1 Kodeksu karnego może być każda osoba ludzka, która spełnia ogólne przesłanki odpowiedzialności karnej
- charakter indywidualny – przedstawiciele tego poglądu sugerują, iż sprawcą przedmiotowego przestępstwa może być wyłącznie osoba, która posiada uprawnienia do dokonywania czynności leczniczych
Wykonania zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta – kto jest podmiotem przestępstwa określonego
W związku z powyższym pojawia się pytanie kto jest podmiotem przestępstwa określonego w art. 192 § 1 Kodeksu karnego?
Odpowiedź na to pytanie nie jest oczywista. Jednakże w moim przekonaniu, wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta należy do kategorii przestępstw o charakterze indywidualnym, co oznacza, że sprawcą omawianego czynu zabronionego jest podmiot uprawniony do wykonywania zabiegów leczniczych.
Po pierwsze, należy zaznaczyć, iż istota przedmiotowego czynu zabronionego polega na wykonaniu zabiegu leczniczego – działaniu, bez poprzedniego uzyskania zgody pacjenta – zaniechaniu ze strony osoby dokonującej czynności leczniczej. W związku z niepodważalnym faktem, że w omawianym przepisie prawnym mamy do czynienia z brakiem uzyskania zgody pacjenta, to uznanie tej czynności za zaniechanie wymaga ustalenia podmiotu, na którym ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi, gdyż zgodnie z art. 2 Kodeksu karnego: „Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi”.
Ponadto, nałożenie obowiązku działania polega na ingerencji w sferę wolności człowieka i obligatoryjnie musi być wyrażone w akcie normatywnym rangi ustawowej na podstawie art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wykonania zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta, a pojęcia „zabiegu leczniczego
W pierwszej kolejności, należy określić zakres pojęcia „zabieg leczniczy”, które stanowi kluczową rolę w procesie ustalenia zakresu podmiotowego przestępstwa stypizowanego w art. 192 § 1 Kodeksu karnego.
W tym celu, musimy sięgnąć do ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654 z późn. zm.). Artykuł 3 ust. 1 powyższego aktu prawnego wskazuje, iż „Działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych”.
Jednocześnie, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 2005 r. (Dz.U. 1997 Nr 28, poz. 152 z późn. zm.): „Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich”.
Natomiast art.58 ust. 1 owej regulacji ustawowej stanowi, że „Kto bez uprawnień udziela świadczeń zdrowotnych polegających na rozpoznawaniu chorób oraz ich leczeniu, podlega karze grzywny”.
Podsumowując, działalność lecznicza, która polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, może być wykonywana wyłącznie przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami. Taką osobą jest bez wątpienia lekarz, gdyż inny podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, a jednocześnie nieposiadający uprawnień podlega odpowiedzialności karnej. Idąc dalej, przestępstwo z art. 192 § 1 Kodeksu karnego polegające na wykonaniu zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta należy do grupy przestępstw o charakterze indywidualnym, gdyż może być popełnione wyłącznie przez osobę wykonującą zawód lekarza.
Gdzie szukać pomocy?
Czy podejrzewasz, że w Twoim przypadku doszło do błędnej lub spóźnionej diagnostyki ze strony lekarza?
Jeżeli tak możesz być ofiarą błędu medycznego.
Lekarz winny zaniedbania, błędu w sztuce medycznej powinien zostać jak najszybciej ukarany, a osoba poszkodowana powinna otrzymać należne zadośćuczynienie za ból i cierpienie jakiego doznała.
Wiemy, że każda ofiar błędu lekarskiego codziennie stawia czoła dokuczliwym i bolesnym skutkom błędu medycznego, a prowadzona rehabilitacja jest żmudna i niezwykle kosztowna.
Dlatego chcemy Ci pomóc!
Krajowy Rejestr Osób Poszkodowanych to gwarancja wyspecjalizowanych specjalistów, którzy doskonale rozumieją z jakim cierpieniem musisz się zmagać. Zrobimy wszystko, aby wywalczyć dla Ciebie wysoką rekompensatę. Oczywiście wygrane odszkodowanie i zadośćuczynienie, w żaden sposób nie cofnie czasu, ale otrzymasz należne Ci wsparcie by móc w spokoju powracać do zdrowia.
Wystarczy Twój jeden telefon do nas, aby uzyskać profesjonalną pomoc.
Nie pobieramy z góry żadnych opłat!
Zadzwoń teraz to nie wymaga wysiłku, a może tylko pomóc.
Telefon 722 080 080, lub napisz do nas kontakt@krop.org.pl
