Wypadek w miejscu publicznym – dziura w jezdni
Zdarzyło ci się wpaść w dziurę w jezdni podczas spaceru lub maszerowania do pracy? W przypadku dużych ubytków w drogowej nawierzchni można doznać poważnego uszkodzenia ciała, a niekiedy nawet rozstroju zdrowia.
Wpadnięcie w dziurę w jezdni jest wypadkiem w miejscu publicznym. Dla własnego bezpieczeństwa omijaj kałuże na asfalcie, a jeśli spotka cię przykre zdarzenie i doznasz szkody możesz ubiegać się o jej naprawienie. Więcej informacji o ewentualnych roszczeniach odszkodowawczych i podmiocie zobowiązanym do wypłaty rekompensaty znajdziesz w dalszej części artykułu.
Wypadek w miejscu publicznym – szkoda na osobie
Wpadnięcie w dziurę w jezdni może powodować chwilowy ból, który mija po kilku minutach. Niemniej zdarzają się przypadki, w których ubytek w nawierzchni drogi jest na tyle duży, że wpadnięcie w niego prowadzi do poważnych uszkodzeń stopy lub nogi, np. skręcenia kostki lub stawu kolanowego. Tego typu szkoda jest kwalifikowana jako szkoda na osobie i może mieć ona charakter majątkowy lub niemajątkowy. Szkoda majątkowa odpowiada wysokości kosztów leczenia i rehabilitacji. Z kolei szkoda niemajątkowa dotyczy cierpienia fizycznego i psychicznego, które zostało spowodowane wypadkiem. Ustawodawca zdefiniował szkodę na osobie w art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego. Obejmuje ona uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia. Wysokość odszkodowania powinna pokrywać wszelkie koszty wynikłe z wystąpienia szkody na osobie.
Wypadek w miejscu publicznym – czego może żądać poszkodowany?
Poszkodowany przechodzień, który wpadł w dziurę w jezdni może żądać jednorazowego odszkodowania. Gdy poszkodowany pieszy skorzysta z tego uprawnienia (art. 444 § 1 k.c.), podmiot zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę pieniężną potrzebną na pokrycie kosztów leczenia. W trudnych przypadkach, gdy szkoda na osobie obejmuje inwalidztwo, odszkodowanie powinno obejmować także kwotę pieniężną na poczet kosztów przygotowania do innego zawodu.
Wypadek w miejscu publicznym – inne roszczenia
W art. 444 § 2 k.c. oraz w art. 445 § 1 k.c. zostały przedstawione przesłanki uzasadniające ubieganie się przez poszkodowanego przechodnia o inne świadczenia mające charakter kompensacyjny – rentę i zadośćuczynienie.
Zgodnie z brzmieniem art. 444 § 2 k.c. renta jest świadczeniem okresowym przysługującym poszkodowanemu, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do podjęcia zatrudnienia. O rentę może ubiegać się także ofiara wypadku, który spowodował zwiększenie jej potrzeb lub zmniejszenie widoków powodzenia na przyszłość. W praktyce może zdarzyć się, że nie jest możliwe dokładne ustalenie szkody w chwili wydania wyroku. Niemniej nie tworzy to bezwzględnej przeszkody w zasądzeniu renty. W takiej sytuacji sąd może przyznać rentę tymczasową.
Ostatnie z roszczeń dotyczy zadośćuczynienia. Świadczenie pieniężne o charakterze kompensacyjnym jest zasądzane przez sąd – w ramach swobody wyrokowania, na podstawie art. 445 § 1 k.c., gdy powód doznał szkody na osobie. Wysokość zadośćuczynienia ustala sąd biorąc pod uwagę rozmiar i charakter szkody oraz ogół okoliczności sprawy. Zadośćuczynienie jest rekompensatą za przykre odczucia związane z wypadkiem, określane w terminologii prawnej jako krzywda. Wysokość zadośćuczynienia pieniężnego powinno przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość, która jest odpowiednia do wielkości krzywdy. Wysokość tego świadczenia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach. Jako przykład można wskazać wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 31 lipca 2013 r. (sygn. Akt I C 176/12), w którym sąd zasądził na rzecz powódki zadośćuczynienie w wysokości 17.000 zł wraz z odsetkami. Poszkodowana doznała urazu lewego kolana w następstwie wpadnięcia w dziurę jezdni.
Wypadek w miejscu publicznym – kto jest zobowiązany do naprawienia szkody?
Odpowiedzialność za szkodę poniesioną przez pieszego, który wpadł w dziurę w jezdni ponosi zarządca drogi. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (dalej jako: u.d.p.) wyróżnia się drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne. Drogi krajowe są własnością Skarbu Państwa, natomiast drogi gminne, powiatowe i wojewódzkie są własnością samorządu terytorialnego (odpowiednio: gminy, powiatu bądź województwa), zgodnie z art. 2a u.d.p. wymienione podmioty posiadające uprawnienia właścicielskie mają szereg praw i obowiązków, w tym odpowiednie zarządzanie drogą i dbanie o bezpieczeństwo uczestników ruchu.
Zarządcą dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Zarząd województwa jest zarządcą dróg wojewódzkich, a zarząd powiatu – dróg powiatowych. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest natomiast zarządcą dróg gminnych (art. 19 ust. 2 u.d.p). Wymienione podmioty są zobowiązane do naprawienia szkody, w zależności od tego na jakiego rodzaju drodze doszło do wypadku.
Odpowiedzialność zarządcy drogi wynika z tego, że ciążą na nim obowiązki w zakresie planowania, budowy, przebudowy i remontu oraz utrzymania i ochrony dróg. Zostały one wymienione w art. 20 u.d.p., przy czym jest to katalog otwarty – zawiera on przykładowe zadania zarządcy dróg. Niedopełnienie przez zarządcę drogi ciążących na nim obowiązków jest kwalifikowane na gruncie prawa cywilnego jako czyn bezprawny (niezgodny z obowiązującym prawem). W razie wypadku ponosi on zatem odpowiedzialność deliktową na mocy art. 415 k.c.
W praktyce może się zdarzyć, że po stronie pozwanej nie będzie ani jednostki samorządu terytorialnego, ani Skarbu Państwa, lecz zakład ubezpieczeń, do którego poszkodowany przechodzień zostanie odesłany przez urzędnika.
Gdzie szukać pomocy?
Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej zawodowego pełnomocnika procesowego skontaktuj się z Krajowym Rejestrem Osób Poszkodowanych. Dysponujemy doświadczeniem potrzebnym do zrozumienia skomplikowanych zagadnień medycznych. Mamy wieloletnie doświadczenie w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, w tym zwłaszcza związanych z błędami medycznymi. Możemy Ci pomóc uzyskać należne Tobie świadczenia. Wystarczy jeden telefon, aby bezpłatnie skonsultować Twoją historię i ocenić jak możemy Ci pomóc. Nie wahaj się, znamy się na tym. Zadzwoń teraz, a nasi specjaliści otoczą Ciebie i Twoją rodzinę opieką.
Wystarczy Twój jeden telefon do nas, aby uzyskać profesjonalną pomoc.
Nie pobieramy z góry żadnych opłat!
Zadzwoń teraz to nie wymaga wysiłku, a może tylko pomóc.
Telefon 722 080 080, lub napisz do nas kontakt@krop.org.pl
