Ciąża przenoszona

Sprawdź jak w 4 prostych krokach możesz otrzymać należne Ci odszkodowanie 

Ciąża przenoszona

• Ryzyko obumarcia płodu zwiększa się po 41 tygodniu.
• Aby zminimalizować ryzyko utraty zdrowia dziecka lekarz powinien bacznie monitorować dobrostan płodu. Kiedy nastąpi 41 tydzień ciąży lekarz powinien rozważyć zakończenie ciąży poprzez indukcję porodu lub w razie konieczności wykonać cięcie cesarskie.
• Tymczasem kiedy ciąża trwa 42 tygodnie i dłużej, dziecko może się urodzić zbyt rozwinięte lub zbyt duże. Wzrasta wówczas ryzyko niedotlenienia i niedożywienia dziecka. Podczas porodu może dojść do: urazów okołoporodowych, krwawienia śródmózgowego u noworodka, encefalopatii niedotlenieniowo – niedokrwiennej, mózgowego porażenia dziecięcego, urazów mózgu, epilepsji.
• Jeżeli podejrzewasz, że miał miejsce błąd lekarski przy porodzie niezwłocznie skontaktuj się z Krajowym Rejestrem Osób Poszkodowanych. W ten sposób zabezpiecz swoje prawa do odszkodowania, zadośćuczynienia i dożywotniej renty.

• Nasi prawnicy mogą poszczycić się ponad 20 letnim doświadczeniem w prowadzeniu trudnych spraw związanych z błędami okołoporodowymi. Współpracujemy z klientami na terenie całego kraju.

• W konsekwencji dysponujemy rozległą wiedzą potrzebną do zrozumienia skomplikowanych zagadnień prawnych oraz medycznych.

• Mamy wieloletnią praktykę w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych. Specjalizujemy się w błędach medycznych okołoporodowych skutkujących trwałym uszczerbkiem na zdrowiu dziecka.

• Nasi Prawnicy rozumieją jak olbrzymia odpowiedzialność ciąży na ich barkach, gdy prowadzą dochodzenie w sprawie błędu lekarskiego.

• Będziemy Cię wspierać na każdym etapie postępowania skutecznie walcząc o Twoje interesy.

• Błędy w sztuce lekarskiej nie mogą stać się codziennością. Z tego powodu zachęcamy poszkodowanych pacjentów i ich rodziny do walki o swoje prawa i należne im odszkodowanie.

Ciąża przenoszona, a makrosomia

• Dodatkowe ryzyko dla płodu związane z ciążą przeterminowaną łączy się z makrosomią. Makrosomia zwiększa ryzyko: porodu operacyjnego, dystocji barkowej, drgawek u noworodków, wystąpienia zespołu aspiracji smółki, niskiej punktacji w skali Apgar w 5 minucie.
• W przypadku ciąży przeterminowanej częściej występuje małowodzie. Wiąże się ono z uciskiem pępowiny, zaburzeniami rytmu serca płodu, obecnością smółki w płynie owodniowym, kwasicą u płodu.
• Ryzyko dla matki jest związane głównie z makrosomią i powikłaniami porodu, takimi jak: poważne pęknięcia krocza, zakażenia, krwotoki poporodowe.
• Każda ciężarna w ciąży trwającej powyżej 42 tygodni powinna być hospitalizowana.
• Przeterminowana ciąża z niepewnym wiekiem płodu jest wskazaniem do: monitorowania aktywności ruchowej, ilości płynu owodniowego, profilu biofizycznego płodu oraz innych jego parametrów.
• Lekarz winien ściśle nadzorować dobrostan płodu poprzez badanie kardiotokograficzne ( KTG ). Jeżeli wyniki badań są prawidłowe, wówczas oczekuje się na poród samoistny. Jeśli wykazano jakieś nieprawidłowości należy rozważyć zakończenie ciąży cesarskim cięciem.
• Noworodka urodzonego z ciąży przeterminowanej charakteryzują pewne cechy, określane mianem „zespołu przejrzałości”, które są widoczne po urodzeniu. Zaliczamy do nich: „ręce praczki”, sucha, łuszcząca się skóra, mała ilość tkanki podskórnej, mała ilość lub brak mazi płodowej.

Jak określa się stopień dojrzałości i wydolności łożyska oraz co to oznacza?

• Podczas badania USG w ciąży, lekarz ginekolog ocenia nie tylko rozwój dziecka, ale również umiejscowienie i stopień dojrzałości łożyska. Do określenia tego parametru stosuje się tzw. skalę Grannuma. To skala czterostopniowa – 0, I, II, III. Stopnie te mniej więcej tak odnoszą się do wieku ciąży: 0-początek ciąży, I-połowa ciąży, II- III. trymestr, III-około 38-39 tygodnia ciąży.
• U każdej kobiety dojrzewanie łożyska przebiega indywidualnie. Zadaniem lekarza jest ocenia, czy wygląd łożyska i jego stopień dojrzałości nie zagraża życiu dziecka. Podczas badania obserwuje on ilość złogów włóknika i wapnia w łożysku. Duża ilość złogów włóknika i wapnia może pogarszać funkcjonowanie łożyska.
• W razie wątpliwości, aby ocenić bezpieczeństwo dziecka, lekarz zleci przeprowadzenie badania przepływów krwi w tętnicach pępowinowych oraz oceni ilość płynu owodniowego.
• Badanie przepływu krwi przeprowadza się ultrasonograficznie metodą kolorowego Dopplera. Badanie to pomaga ocenić wydolność łożyska. Zbyt wczesne starzenie się łożyska jest wskazaniem do częstszego badania USG – nawet co tydzień.

Ciąża przenoszona, a zielone wody płodowe

• Zielone wody płodowe często pojawiają się w przypadku ciąż przenoszonych, czyli po 42 tygodniu ciąży. Zielone wody płodowe stanowią zagrożenie dla życia i zdrowia dziecka.
• W smółce znajduje się wiele biochemicznych substancji, które mogą zostać absorbowane do dróg oddechowych dziecka. Przedostanie się smółki do płuc płodu może spowodować poważne komplikacje w procesie oddychania dziecka po urodzeniu.
• Zespół aspiracji smółki powstaje w okresie bezpośrednio poprzedzającym poród. Najlepszym sposobem profilaktyki jest ciągłe monitorowanie stanu płodu przez zapisy KTG.
• W przypadku stwierdzenia przez lekarza prowadzącego poród objawów niedotlenienia płodu, w postaci spadków tętna, należy jak najszybciej wydobyć dziecko z groźnego roztworu smółki i wód płodowych. Im krótszy okres upłynie od zaaspirowania smółki do płuc do jej usunięcia po urodzeniu, tym większa szansa na niewystąpienie trwałych zmian w naczyniach i strukturach płucnych dziecka.
• Najczęstszymi objawami zespołu aspiracji smółki u noworodka są: gęsty, zielony płyn owodniowy w drogach oddechowych noworodka, zielone podbarwienie skóry, paznokci, pępowiny, zły stan ogólny noworodka po porodzie: bradykardia, obniżone napięcie mięśniowe, bladość powłok, brak czynności oddechowej, niska punktacja w skali Apgar, zaburzenia oddychania.
• W przypadku wystąpienia zespołu aspiracji smółki lekarz zleca wykonanie badań: gazometria krwi tętniczej oraz zdjęcie RTG klatki piersiowej.
• W przypadku wystąpienia zespołu aspiracji smółki istnieje spore ryzyko zakażenia układu oddechowego noworodka. Wówczas najczęściej podaje się dożylnie antybiotyki. Ich podawanie kontynuuje się do momentu uzyskania ujemnych wyników badań mikrobiologicznych.

Ciąża przenoszona i możliwe konsekwencje dla dziecka

• Przedłużająca się ciąża może skutkować encefalopatią niedotlenieniowo – niedokrwienną.
• Encefalopatia  (Encefalopatia niedotlenieniowo-niedokrwienna – ENN) to inaczej niedotlenienie okołoporodowe, którego skutkiem jest uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Konsekwencjami encefalopatii niedotlenieniowo-niedokrwiennej mogą być zaburzenia neurologiczne: trudności w nauce, MPD – mózgowe porażenie dziecięce, padaczka, śmierć mózgu.
• Encefalopatię niedotlenieniowo-niedokrwienną można zdiagnozować na podstawie czynników ryzyka wystąpienia niedotlenienia u noworodka. Należą do nich: nieprawidłowy zapis kardiotokograficzny – KTG. Obecność smółki w płynie owodniowym, niska punktacja w skali Apgar, stan po porodzie wymagający resuscytacjii.