Cesarskie cięcie jakie wskazania
Wśród wskazań do cesarskiego cięcia wyróżnia się wskazania planowe, inaczej elektywne. Mówimy o nich, kiedy położenie płodu jest nieprawidłowe albo gdy występuje niewspółmierność porodowa. Wskazaniem planowym jest także wskazanie pozapołożnicze (neurologiczne, okulistyczne, ortopedyczne, hematologiczne, kardiologiczne, psychiatryczne, inne).
Kolejno wymienia się wskazania pilne: nieprawidłowe ułożenie główki, a także nieprawidłowe położenie płodu podczas trwającej czynności skurczowej. Takie wskazania to również dystocja szyjkowa oraz ciężki stan przedrzucawkowy. Pilnym powodem do przeprowadzenia operacji jest poród przedwczesny płodu, dla którego poród drogami rodnymi stanowi poważne ryzyko uszkodzenia lub śmierci.
Wyróżnia się wskazania naglące, kiedy niebezpieczeństwo jest potencjalne. Ma to miejsce wobec wystąpienia nieprawidłowych zapisów KTG. Występują także wskazania nagłe, takie jak wypadnięcie pępowiny oraz podejrzenie krwotoku wewnętrznego spowodowanego pęknięciem macicy. Ponadto takim wskazaniem będzie przedwczesne oddzielenie łożyska, rzucawka, zagrażająca rzucawka, a także zaburzenia czynności serca płodu.
Cięcie cesarskie i powikłania
Wśród powikłań po cesarskim cięciu należy wymienić śródoperacyjne uszkodzenie pęcherza moczowego lub moczowodu, czy powstanie przetoki dróg moczowych. Może dojść do krwotoku wymagającego podwiązania tętnic macicznych lub wycięcia macicy. Powstaje także ryzyko uszkodzenia jelit, czy też ich niedrożności pooperacyjnej. Mogą pojawić się powikłania zakrzepowo-zatorowe. Istnienie ryzyko wystąpienia zapalenia otrzewnej oraz pęcherza moczowego a także zakażenia rany pooperacyjnej.
Ciężkie, zagrażające życiu lub śmiertelne powikłania proponowanego zabiegu operacyjnego zdarzają się rzadko.
Cięcie cesarskie wady i zalety
Wadą ciecia cesarskiego jest ryzyko uszkodzenia pobliskich narządów, a mianowicie pęcherza moczowego, jelit, otrzewnej. Istnieje ryzyko wystąpienia zrostów w jamie brzusznej. Istnieje obawa przed zakażeniem rany pooperacyjnej czy też rozejściem się blizny oraz wystąpieniem problemów zakrzepowo-zatorowych. W związku z operacją może pojawić się wtórne krwawienie, krwiaki, a nawet krwotok wymagający usunięcia macicy.
Mogą wystąpić także powikłania związane z samym podaniem znieczulenia w związku z operacją. Ryzyko pojawienia się negatywnych skutków zwiększa się wraz z kolejno przeprowadzanym cesarskim cięciem.
Należy podkreślić, iż cesarskie cięcie niesie możliwość uratowania życia. Decyzja lekarza o operacji musi być poprzedzona wystąpieniem wskazań do jej przeprowadzenia. Cesarskie cięcie ma zapewnić bezpieczeństwo ukończenia ciąży lub porodu i to podstawowa zaleta jego przeprowadzenia. Przy cesarskim cięciu nie występują powikłania takie jak pięknienie krocza, albo pochwy, czy też zwieraczy odbytu.
Cięcie cesarskie krwotok
Krwotok w tracie lub po cięciu cesarskim stanowi poważne ryzyko wystąpienia innych zachorowań. Może również prowadzić do śmierci. Jego wystąpienie związane jest z śródoperacyjną utratą krwi. Jako najczęstszą przyczynę krwotoków wskazuje się niedowład macicy. Rodzaj zastosowanego nacięcia macicy również może stać się przyczyną krwotoku. Na krwotok szczególnie narażone są pacjentki, u których występują patologie łożyska. Zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia pojawia się wobec zastosowania znieczulenia ogólnego, przedłużonego porodu, ciąży wielopłodowej, czy też braku postępu w drugim okresie porodu. Niemożność opanowania krwawienia może doprowadzić do operacji usunięcia macicy (histerektomii położniczej).
Poród pośladkowy zagrożenia?
Poród pośladkowy niesie za sobą pewne ryzyko. Głównymi zagrożeniami wynikającymi z ułożenia pośladkowego są: możliwość utknięcia główki w kanale rodnym, niedotlenienie dziecka, przedłużanie się porodu czy urazy barków. Dlatego też zazwyczaj lekarze zalecają się cesarskie cięcie.
Poród pośladkowy – powikłania
Poród pośladkowy często wiąże się z wieloma możliwymi powikłaniami. Najważniejsze z nich to: utknięcie główki w kanale rodnym, niedotlenienie dziecka oraz urazy barków. Powikłania te mogą wystąpić jeśli, mimo ułożenia pośladkowego, poród odbywa się drogami natury. Aby uniknąć takiego zagrożenia lekarze zazwyczaj decydują się na rozwiązanie ciąży poprzez cesarskie cięcie.
Poród pośladkowy siłami natury
Poród pośladkowy siłami natury jest możliwy tylko przy określonych warunkach: dziecko nie waży więcej niż 3500 g, kobieta ma prawidłową budowę miednicy i nie jest to jej pierwszy poród. Jeżeli powyższe kryteria nie są spełnione, poród siłami natury jest wysoce niewskazany.
Niewspółmierność porodowa co to jest?
Niewspółmierność porodowa to dysproporcja między miednicą lub kanałem rodnym ciężarnej, a zbyt dużą główką dziecka. Występuję ona także, gdy dziecko znajduje się w niewłaściwym ułożeniu. Stanowi podstawę do przeprowadzenia cesarskiego cięcia.
Niewspółmierność porodowa wymiary?
Niewspółmierność porodowa wymiary
Standardową procedurą przed porodem jest wykonanie pomiaru miednicy. Odstępstwa od normy, a także zbyt duża waga płodu, to jest powyżej 4500 g, może świadczyć o niewspółmierności porodowej. Istotny jest także obwód główki i klatki piersiowej nienarodzonego dziecka.
Wskazuje się na cztery zewnętrzne wymiary miednicy kostne. Pierwszy z nich to wymiar międzykolcowy, który określa odcinek między zewnętrznymi punktami kolców przednich górnych (prawidłowy wymiar to 25 – 26 cm). Równie istotny jest pomiar międzygrzebieniowy, to jest odległość pomiędzy zewnętrznymi, wysuniętymi na boki, punktami grzebieni biodrowych (28–29 cm).
Najdłuższa odległość jest między zewnętrznymi powierzchniami kości krętarzy udowych i jest to wymiar międzykrętarzowy (31-32 cm). Zewnętrznym wymiarem prostym miednicy jest sprzężna zewnętrzna. Zatem jest to odcinek między górnym zewnętrznym brzegiem spojenia łojowego a połączeniem kręgów lędźwiowych oraz krzyżowych (20–21 cm). Pomiędzy wymiarem międzygrzebieniowy a międzykolcowym różnica powinna wynosić co najmniej 3 cm.
Wszystkie te aspekty należy ocenić indywidualnie co do ewentualnego przeprowadzenia cesarskiego cięcia.
