Resuscytacja u noworodka

Dojrzały noworodek jest w stanie rozpocząć samodzielne oddychanie. Tylko niewielka grupa dzieci o masie >2,5 kg wymaga po porodzie innych interwencji poza osuszeniem. Ocenia się, że jedynie 0,2% noworodków urodzonych po 32 tygodniu ciąży potrzebuje zabiegów resuscytacyjnych.

Resuscytacja noworodka jest prawie zawsze wskazana u dzieci urodzone po 25 tygodniu ciąży i dzieci z większością wad wrodzonych, jak również gdy spodziewana przeżywalność noworodków jest wysoka, a chorobowość akceptowalna.

bezpłatna konsultacja prawna

Resuscytacja u noworodka – postępowanie

• Odcięcie pępowiny

Zgodnie z wytycznymi European Resuscitation Council (ERC) zaciśnięcie pępowiny u noworodka niewymagającego resuscytacji powinno nastąpić po około 1 min od wydobycia. Do tego czasu noworodek powinien być ułożony 10 cm poniżej łożyska.

• Odsysanie jamy ustnej i nosa

Rutynowe odsysanie wydzieliny z gardła i nosogardła u noworodków urodzonych zarówno z czystego, jak i zabarwionego smółką płynu owodniowego nie jest zalecane.

• Kontrola temperatury

Noworodki urodzone w zamartwicy są szczególnie narażone na utratę ciepła. Hipotermia nasila kwasicę metaboliczną i spadek perfuzji narządów.

Bezpośrednio po porodzie noworodka należy osuszyć i ogrzać. Aby uniknąć przegrzania, zaleca się stałe kontrolowanie temperatury ciała.

• Ocena wstępna

W celu szybkiej identyfikacji noworodka wymagającego zabiegów resuscytacyjnych należy ocenić:

• oddech – należy ocenić: częstość, głębokość, symetrię klatki piersiowej, występowanie objawów patologicznych (postękiwanie, wolne nieregularne oddechy)
• pracę serca – prawidłowa częstość wynosi ≥100/min.
• kolor skóry – ocena utlenowania na podstawie zabarwienia skóry jest niewiarygodna i niezalecana. Sinica obwodowa nie stanowi objawu niedotlenienia.
• napięcie mięśniowe – obniżone napięcie mięśniowe jest wskazaniem do wspomagania wentylacji.

• Drogi oddechowe – drożność

Przyczyną niedrożności dróg oddechowych może być zalegająca smółka, śluz lub maź płodowa. Odsysanie najlepiej wykonywać pod kontrolą wzroku, nie dłużej niż przez 5 s. Zbyt agresywne odsysanie może opóźnić rozpoczęcie samodzielnego oddychania i powodować skurcz krtani lub bradykardię.

• Wentylacja

Większość noworodków rozpoczyna samodzielnie oddychanie po stymulacji przez osuszenie ręcznikiem. Nie zaleca się stosowania gwałtownych metod stymulacji.

• Rozprężenie płuc

Jeżeli noworodek nie oddycha samodzielnie i efektywnie, konieczne jest rozprężenie płuc. W tym celu należy wykonać 5 wstępnych wdechów dodatnim ciśnieniem. Ciśnienie wdechowe powinno być dobrane indywidualnie w taki sposób, aby widoczne było unoszenie się klatki piersiowej, wentylacja była skuteczna i nastąpił wzrost częstości akcji serca.

• Suplementacja tlenu

Do wentylacji trzeba stosować powietrze. Do wentylacji noworodka podczas resuscytacji wykorzystuje się zwykle worek samorozprężalny lub układ T z możliwością regulacji ciśnienia.

• Intubacja

W celu udrożnienia dróg oddechowych noworodka można wykonać intubację dotchawiczą, jest to jednak zabieg wymagający dużych umiejętności. W trakcie resuscytacji większości noworodków intubacja nie jest konieczna.

• Wspomaganie układu krążenia

Wspomaganie układu krążenia poprzez uciskanie klatki piersiowej jest skuteczne tylko wtedy, gdy wcześniej udało się rozprężyć płuca. Bradykardia i asystolia u noworodka są prawie zawsze następstwem niewydolności oddechowej, hipoksji lub kwasicy wewnątrzkomórkowej. Najważniejszym sposobem leczenia tych zaburzeń jest zapewnienie właściwej wentylacji.

• Opieka poresuscytacyjna

Stan noworodka, który wymagał resuscytacji, może być niestabilny lub może się pogarszać. Po zapewnieniu wentylacji i stabilizacji układu krążenia noworodka trzeba monitorować oraz intensywnie leczyć.

• Hipotermia

Badania oceniające skuteczność hipotermii (33,5–34,5°C) u noworodków urodzonych po 36 tygodniu ciąży z umiarkowaną lub ciężką encefalopatią niedotlenieniowo-niedokrwienną wykazało, że schładzanie powoduje znamienną redukcję umieralności i upośledzenia neurologicznego ocenianego w wieku 18 miesięcy.

Schładzanie powinno być prowadzone na oddziale intensywnej opieki neonatologicznej według lokalnie opracowanego algorytmu schładzania. Schładzanie należy rozpocząć w ciągu 6 godzin od urodzenia i kontynuować do 72 godzin od momentu urodzenia. Ogrzewanie powinno trwać co najmniej 4 godziny. Wcześniejsze rozpoczęcie chłodzenia zwiększa skuteczność terapii.

Stosuje się schładzanie systemowe lub schładzanie głowy. Obie metody mają podobną skuteczność.

• Niepodejmowanie resuscytacji

Resuscytacji noworodka nie podejmuje się w przypadku wad letalnych lub gdy niemal pewny jest wczesny zgon dziecka, a chorobowość wśród nielicznych noworodków, które przeżyły, jest nieakceptowalnie wysoka:

• skrajne wcześniactwo (wiek ciążowy <22 Hbd)
• masa urodzeniowa poniżej 400 g
• anomalie: bezmózgowie, potwierdzona trisomia chromosomu 13 i 18

Więcej o urazach okołoporodowych

Resuscytacja u noworodka – gdzie szukać pomocy?

Jeżeli Twoje dziecko doznało trwałego uszczerbku na zdrowiu podczas porodu, niezwłocznie skontaktuj się z Krajowym Rejestrem Osób Poszkodowanych. Bezpłatnie przeanalizujemy Twoją dokumentację szpitalną dając Ci odpowiedź na pytanie:

Czy przyczyną choroby Twojego nowo narodzonego dziecka był błąd medyczny personelu medycznego szpitala?

Specjalizujemy się w dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych związanych z błędami okołoporodowymi skutkującymi trwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Zapewniamy Tobie i Twojej rodzinie profesjonalną oraz bezpłatną analizę pełnej dokumentacji medycznej. Nasi prawnicy od 20 lat prowadzą sprawy błędów medycznych odnosząc liczne sukcesy.

bezpłatna porada