Błąd medyczny – śmierć po operacji wycięcia wyrostka

Niektóre zabiegi chirurgiczne są wykonywane tak często, że zwykło nazywać się je rutynowymi.

Niemniej rutyna w pracy lekarza może mieć bardzo przykre następstwa. Niejednokrotnie z pozoru prosty zabieg, wiążący się z niewielkim ryzykiem medycznym doprowadził do znacznego pogorszenia stanu zdrowia lub śmierci pacjenta. Przykładem takiej sytuacji jest choćby śmierć po operacji wycięcia wyrostka robaczkowego.

bezpłatna konsultacja prawna

Błąd medyczny

Warunkiem przyjęcia przez sąd, że lekarz dopuścił się błędu medycznego podczas operacji polegającej na usunięciu wyrostka robaczkowego jest ustalenie, czy jego działanie:

• było obiektywnie niezgodne ze wskazaniami współczesnej wiedzy medycznej
• miało charakter zawiniony

Obie przesłanki muszą być spełnione kumulatywnie (por. wyr. SA w Łodzi z 9.09.2015 r., I ACa 321/15). Zawiniony charakter postępowania lekarza należy wywodzić nie z samej winy umyślnej, ale także z winy nieumyślnej. Lekarz jako osoba świadcząca usługi medyczne profesjonalnie (zawodowo) ma obowiązek przestrzegać wymagań właściwych dla tego zawodu. O błędzie w sztuce lekarskiej można mówić zatem już w sytuacji zachowania odbiegającego od ustalonego wzorca (tzw. niezachowanie należytej staranności).

Błąd medyczny może być zakwalifikowany nie tylko jako delikt prawa cywilnego, ale także jako przestępstwo. Ustalenie, że zachowanie lekarza wypełnia znamiona czynu zabronionego (np. nieumyślne spowodowanie śmierci – art. 155 Kodeksu karnego, zabójstwo – art. 148 k.k.) ma  znaczenie nie tyle dla zakresu roszczeń, co dla możliwości ich dochodzenia. Termin przedawnienia w odniesieniu do naprawienia szkody spowodowanej przestępstwem wynosi 20 lat od dnia jego popełnienia (art. 442¹ § 2 k.c.). Jeżeli błąd medyczny nie wypełnia znamion czynu zabronionego bliscy zmarłego mogą dochodzić roszczeń w terminie 3 lat od dnia dowiedzenia się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jego naprawienia (art. 442¹ § 3 k.c.).

Zadośćuczynienie za śmierć bliskiego

Rodzinie zmarłego pacjenta przysługuje zadośćuczynienie na mocy art. 446 § 4 Kodeksu cywilnego. Sąd przy ustaleniu wysokości zadośćuczynienia za śmierć bliskiego członka rodziny bierze pod uwagę rozmiar krzywdy. Jest to jedyna przesłanka wskazana przez ustawodawcę w powołanym wyżej przepisie. Odpowiednia suma pieniężna zasądzona na rzecz bliskich zmarłego to zadośćuczynienie, które przyczyni się rzeczywiście do złagodzenia cierpień poszkodowanego – nawet jeżeli wywołuje ono kontrowersję ze względu na wysokość. Tylko wtedy zadośćuczynienie spełnia cel, jaki przewidział racjonalny ustawodawca. (por. wyr. SA we Wrocławiu z dnia 8.02.2013 r., I ACa 1400/12; wyr. SN z dnia 10.05.2012 r., IV CSK 416/11.). Zadośćuczynienie nie jest świadczeniem przyznawanym przez sąd obligatoryjnie.

Odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby

Od wyżej przedstawionego świadczenia należy odróżnić odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby. Przesłanką przyznania sumy pieniężnej przez sąd jest wyłącznie pogorszenie sytuacji życiowej najbliższych członków rodziny zmarłego. Podstawą zasądzenia tego świadczenia jest art. 446 § 3 k.c. Wysokość odszkodowania zależy od stopnia pogorszenia się stopy życiowej. Sąd może przyznać omawiane świadczenie w razie zaistnienia wspomnianej przesłanki, ale nie ma takiego obowiązku. W tym przypadku odszkodowanie podobnie jak zadośćuczynienie ma charakter fakultatywny.

zadzwoń teraz

Inne roszczenia

Na sprawcy ciąży obowiązek zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu poszkodowanego osobom, które je poniosły. Wspomniana powinność wynika z art. 446 § 1 k.c. Poza tym, osoba względem której na zmarłym ciążył obowiązek alimentacyjny może żądać od sprawcy renty. Przesłankami branymi pod uwagę przez sąd przy ustalaniu wysokości tego świadczenia są:

• potrzeby uprawnionego
• możliwości zarobkowe i majątkowe zmarłego
• prawdopodobny czas trwania obowiązku alimentacyjnego

Renta, o której mowa w art. 446 § 2 k.c. ma charakter zastępczy. Sprawca zastępuje w tym zakresie zmarłego. Nie jest zaś kreowany zupełnie nowy obowiązek alimentacyjny – w takim przypadku ustawodawca nakazałby brać pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe sprawcy. Renta pełni funkcję kompensacyjną. Sprawca, który swoim działaniem doprowadził do śmierci podmiotu obciążonego obowiązkiem alimentacyjnym przejmuje ten ciężar w ramach naprawiania wyrządzonej przez siebie szkody.

Gdzie szukać pomocy?

Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej zawodowego pełnomocnika procesowego skontaktuj się z nami. Dys­ponu­jemy doświadczeniem potrzeb­nym do zrozu­mienia skom­p­likowanych zagad­nień medy­cznych. Mamy wieloletnie doświadczenie w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, w tym zwłaszcza związanych z błędami medycznymi. Możemy Ci pomóc uzyskać należne Tobie świadczenia. Wystarczy jeden telefon, aby bezpłatnie skonsultować Twoją historię i ocenić jak możemy Ci pomóc. Nie wahaj się, znamy się na tym. Zadzwoń teraz, a nasi specjaliści otoczą Ciebie i Twoją rodzinę opieką.

bezpłatna porada