Karta informacyjna z leczenia szpitalnego, a błąd medyczny
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego, a błąd medycznyczny
Błąd medyczny to inaczej zaniedbanie ze strony lekarzy, czyli działanie niezgodne z aktualną wiedzą i sztuką medyczną. Obecnie rośnie liczba procesów sądowych dotyczących roszczeń pacjentów z tytułu odszkodowań za błąd lekarski. Ze względu na to, że jednym z dowodów przedstawianych podczas rozprawy jest karta informacyjna z leczenia szpitalnego, niezbędnym jest, aby była ona rzetelnym dokumentem, tym bardziej, że jej jakość może zaważyć na wyniku procesu.
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego (inaczej: wypisu) należy do podstawowych obowiązków każdego podmiotu leczniczego prowadzącego szpital. Jest ona wystawiana pacjentowi przez lekarza na podstawie historii choroby albo karty noworodka. W praktyce tworzenie wypisów jest powierzane lekarzom stażystom, co często ma odzwierciedlenie w treści tych kart. Z drugiej strony, przepisy prawa mówią, że odpowiedzialność za ich treść spoczywa na podpisującym się na nich lekarzu oraz na ordynatorze oddziału.
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego – co powinna zawierać?
Jak wynika z powyższej listy, wypis z leczenia szpitalnego jest źródłem informacji nie tylko dla pacjenta, ale również dla innych lekarzy. Lekarze mogą podjąć właściwe decyzje dotyczące dalszego leczenia pacjenta opierając się na karcie informacyjnej z leczenia szpitalnego.
Karta informacyjna z leczenia szpitalnego – nieścisłości
Mimo tak jasnych reguł sporządzania kart informacyjnych z leczenia szpitalnego
w praktyce medyczno-sądowej często obserwuje się kilka problemów związanych z jakością informacji zawartych w tych dokumentach:
-
Zapisywanie rozpoznania po łacinie, a nie w języku polskim.
Z prawnego punktu widzenia stanowi to oczywiste naruszenie przepisów prawa oraz dowodzi niewłaściwego poinformowania pacjenta, który ma prawo do przystępnej informacji o swoim stanie zdrowia. Także z medycznej perspektywy, praktyka ta nie jest odpowiednia, ponieważ to właśnie z ust lekarza pacjent powinien dowiedzieć się o specyfice choroby, na którą cierpi oraz
jej następstwach, a także strategii leczenia. W przeciwnym wypadku może poszukiwać informacji u osób niekompetentnych.
-
Pomijanie adnotacji o przeprowadzonych konsultacjach i ich wynikach.
Wpisanie opisu wyników badań diagnostycznych i treści przeprowadzonych konsultacji oraz wniosków z opinii lekarza konsultującego ma istotne znaczenie np. dla lekarza rodzinnego, który nie będzie kierował pacjenta ponownie do danego specjalisty.
-
Poprzestanie jedynie na rozpoznaniu i zastosowanym leczeniu.
Z medycznego punktu widzenia taki zapis nie wnosi żadnych istotnych informacji
do całokształtu sprawy. Poza tym włączenie do karty informacyjnej opisu zabiegu operacyjnego ułatwia ustalenie dalszego postępowania i leczenia w trybie ambulatoryjnym.
-
Ogólne informacje dotyczące dalszego sposobu leczenia, żywienia, pielęgnowania lub trybu życia.
Szczegółowa, jasno sformułowana i precyzyjna adnotacja tych informacji w wypisie będzie przemawiać na korzyść lekarza w sytuacji sporu prawnego, kiedy pacjent postąpił wbrew zaleceniom lub chciałby podważyć, że w ogóle je otrzymał.
-
Lakoniczne wyrażenia dotyczące przepisanych produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz ich dawkowania.
Nieprawidłowe jest wpisywanie wyrażeń typu „leczenie jak dotychczas”. Nawet jeśli pacjent wie, jak przyjmować medykamenty, to należy podać w karcie dokładny sposób dawkowania leków. Usprawni to pracę lekarzowi POZ oraz pomoże pacjentowi, gdyby to zapomniał. Mimo iż nie ma takiego wymogu prawnego, to zapis w karcie o samodzielnej zmianie leczenia lub jego zaprzestanie przez pacjenta mogą być zagrożeniem dla zdrowia lub życia i że wymagają skonsultowania się z lekarzem, pozwala na oczyszczenie go z zarzutu nieprawidłowego leczenia chorego.
-
Obowiązek określenia czasu niezdolności do pracy wraz z rozpoznaniem.
Wymaga się, aby te dane były rzetelne ze względu na skrupulatną ich kontrolę przez urzędników ZUS-u, sprawdzających zasadność wystawionego zaświadczenia.
Podsumowując, aby karta informacyjna leczenia szpitalnego była rzetelnym dokumentem należy ją zredagować czytelnie, bezbłędnie, precyzyjnie podając szczegółowe i wyczerpujące informacje zgodne z faktami. Pomocą w tym służą podane wyżej wymagania resortu zdrowia.
Odszkodowanie za błąd medyczny lub naruszenie praw pacjenta
Jeżeli podejrzewasz, że doszło do błędu medycznego lub naruszenia praw pacjenta, skontaktuj się z Krajowym Rejestrem Osób Poszkodowanych. Od wielu lat wspieramy poszkodowanych pacjentów w walce o sprawiedliwość i słowo „przepraszam” ze strony lekarza.
Krajowy Rejestr Osób Poszkodowanych, specjalizuje się w dochodzeniu roszczeń związanych z błędami medycznymi.
Masz tylko 3 lata na dochodzenie swoich praw jeżeli doszło do błędu medycznego ze strony lekarza. Pozwól sobie pomóc. Krajowy Rejestr Osób Poszkodowanych rzetelnie przeanalizuje Twoją dokumentację medyczną. Zapewniamy bezpłatną konsultację prawną – będziemy wspólnie walczyć o lepszą przyszłość dla Ciebie i Twojej rodziny.
Wystarczy Twój jeden telefon do nas, aby uzyskać profesjonalną pomoc.
Nie pobieramy z góry żadnych opłat!
Zadzwoń teraz to nie wymaga wysiłku, a może tylko pomóc.
Telefon 722 080 080, lub napisz do nas kontakt@krop.org.pl
