Sepsa po operacji – najczęstsze błędy medyczne w rozpoznawaniu i leczeniu

Sepsa po operacji

Najczęstsze błędy medyczne w rozpoznawaniu i leczeniu sepsy po operacji.

Sepsa (posocznica) to zespół objawów kształtowanych przez czynniki patogenne, jak również indywidualne. Sepsa jest reakcją organizmu na zakażenie – najczęściej bakteryjne. Wyróżniamy sepsę i wstrząs septyczny. Głównymi objawami są m.in.:

• zaburzenia świadomości
• wysoka gorączka (powyżej 38° C)
• silne bóle głowy
• wysypka krwotoczna
• duszność
• zmniejszenie ilości oddawanego moczu

Wstrząs septyczny rozpoznaje się, jeśli u pacjenta występują ww. objawy i istnieje konieczność stosowania leków wazopresyjnych.

bezpłatna konsultacja prawna

Sepsa – najczęstsze przyczyny błędów medycznych

Do najczęstszych błędów medycznych popełnianych przez lekarz w przypadku diagnozowania sepsy zalicza się:

• brak wiedzy i doświadczenia w zakresie rozpoznawania, diagnostyki i leczenia
• ignorowanie stanu zdrowia i lekceważenie objawów zgłaszanych przez pacjenta
• nieprawidłowo prowadzona diagnostyka różnicowa (brak gazometrii, parametrów układu krzepnięcia, a przede wszystkim posiewów krwi)
• brak monitorowania chorego
• brak wzajemnej kontroli postępowania przez kolejnych członków zespołu sprawującego opiekę nad pacjentem
• błędna klasyfikacja pacjenta

Główne czynniki ryzyka popełnienia błędu medycznego w przypadku wystąpienia sepsy

• odkładanie decyzji diagnostycznych i terapeutycznych w czasie
• silny niepokój pacjenta lub jego rodziny o stan zdrowia – wielokrotne szukanie pomocy
• niespecyficzne objawy odwracające uwagę
• pozorne działania nieprowadzące do poprawy sytuacji zdrowotnej pacjenta (np. wyłącznie leczenie objawowe)
• zrzucanie odpowiedzialności na innych lekarzy
• dodatkowe choroby
• stereotypowe myślenie o niektórych chorobach jako błahych

Podejrzenie sepsy po operacji – postępowanie

Przy podejrzeniu sepsy kluczowe jest szybkie przekazanie pacjenta do szpitala. Standardem w tej sytuacji jest transport sanitarny. W praktyce analiza materiału dowodowego w sprawach o błąd medyczny, niejednokrotnie wskazuje na to, że pacjenci do szpitala kierowani są transportem własnym, co jest niedopuszczalne z obowiązującymi procedurami. Jeżeli w oczekiwaniu na przyjazd pogotowia chory jest pod stałą profesjonalną opieką, może mieć już podawane płyny, tlen, sprawdzane parametry życiowe. Pozostawiony bez opieki znajdzie się w sytuacji skrajnie niebezpiecznej. Każde opóźnienie właściwego działania na początku zmniejsza znacząco szanse chorego na przeżycie.

Rozpoznanie i leczenie sepsy

Prawidowe rozpoznanie sepsy jest najtrudniejszym momentem, obarczony dużym ryzykiem błędu. Z uwagi na powszechność tej choroby, standardy obowiązują lekarzy wszystkich specjalności.

Oprócz wywiadu i pełnego badania fizykalnego, obowiązkiem lekarza jest zlecenie podstawowej diagnostyki, która zwykle obejmuje badania laboratoryjne krwi.

Chory z objawami ciężkiego zakażenia i podejrzeniem sepsy/wstrząsu septycznego, wstępnie jest diagnozowany i leczony na szpitalnym oddziale ratunkowym.

Natychmiast po przyjęciu na SOR powinien zostać zlecony pełny panel badań laboratoryjnych krwi

• morfologia
• biochemia
• krzepnięcie
• gazometria
• moczu oraz posiewy krwi

Po wstępnej ocenie stanu zdrowia chory powinien jak najszybciej trafić na oddział. Nieprawidłowe jest przekazywanie go do innego szpitala bez wstępnego zdiagnozowania, leczenia i zabezpieczenia funkcji życiowych.

Dalsza diagnostyka oparta jest na poszukiwaniu źródła zakażenia:

• punkcja lędźwiowa
• posiew moczu
• wymazy ze zmian skórnych
• badania obrazowe

Niezwłocznie po pobraniu posiewów należy zastosować antybiotykoterapię – odpowiednio w ciągu godziny od przyjęcia na oddział. Podstawą terapii jest również zapewnienie odpowiedniej resuscytacji płynowej, pod kontrolą diurezy i parametrów życiowych.

Pacjent z sepsą (a bezwzględnie z objawami wstrząsu septycznego) musi zostać jak najszybciej skonsultowany przez anestezjologa, aby ocenić wskazania do hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii.

Chory musi być monitorowany, mieć regularnie mierzone parametry życiowe i kontrolowaną diurezę. W przypadku pogłębiania się zaburzeń świadomości, rozwoju zaburzeń oddychania lub krążenia należy niezwłocznie wezwać anestezjologa i ocenić wskazania do hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii.

zadzwoń teraz

Błąd medyczny – pozwól sobie pomóc

Na co dzień zmagasz się z bólem i cierpieniem. Leczenie oraz rehabilitacja są długotrwałe – brakuje Ci czasu i siły na to, aby zająć się sprawą dochodzenia odszkodowania za błąd medyczny. Słyszysz, że „z lekarzami się nie wygra” i odwlekasz decyzję w czasie. Niepotrzebnie… Masz tylko 3 lata na dochodzenie swoich praw. Pozwól sobie pomóc. Krajowy Rejestr Osób Poszkodowanych rzetelnie przeanalizuje Twoją dokumentację medyczną. Zapewniamy bezpłatną konsultację prawną – będziemy wspólnie walczyć o lepszą przyszłość dla Ciebie i Twojej rodziny.

bezpłatna porada

Wystarczy Twój jeden telefon do nas, aby uzyskać profesjonalną pomoc.

Nie pobieramy z góry żadnych opłat!

Zadzwoń teraz to nie wymaga wysiłku, a może tylko pomóc.

Telefon 722 080 080, lub napisz do nas kontakt@krop.org.pl